Przy Miejsko-Gminnym Ośrodku Pomocy Społecznej działa Punkt Konsultacyjny dla Ofiar Przemocy Domowej. Punkt mieści się w siedzibie Miejsko-Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej ul. Lipowa 6 (pokój nr 18 I piętro). Mieszkańcy gminy Borne Sulinowo, mogą uzyskać pomoc i wsparcie oraz skorzystać z bezpłatnych porad. Konsultacje mają na celu udzielenie kompleksowej pomocy dla osób, które doświadczają przemocy (w tym: świadkowie przemocy), dla osób które stosują przemoc oraz pomoc w zakresie wszelkich zgłoszonych przez klientów problemów związanych z przeciwdziałaniem przemocy domowej.
Gminny Punkt Konsultacyjny działa w ramach realizacji Gminnego Programu Przeciwdziałania Przemocy Domowej oraz Ochrony Ofiar Przemocy Domowej.
Godziny działalności Punktu Konsultacyjnego:
co drugi wtorek miesiąca: od 8.00 do 13.00 (obowiązuje wcześniejsza rejestracja pod nr 94 37 331 83)
Porad udziela Pani Bożena Lisiecka – psychoterapeuta terapii indywidualnej i grupowej.
ZAPEWNIAMY PEŁNĄ ANONIMOWOŚĆ i CZEKAMY Z POMOCĄ
Wiele środowisk nie reaguje na problem przemocy domowej, wyrażając tym samym zgodę na przemoc. Jest to wynikiem funkcjonujących w świadomości społecznej fałszywych przekonań na temat przemocy, które zniekształcają rzeczywisty obraz. Mity i stereotypy usprawiedliwiają stosowanie przemocy, służą do ukrycia czy zbagatelizowania problemu, przez co utrudniają prawidłowe reagowanie na akty brutalności czy okrucieństwa wobec bliskich. Dają sprawcy sygnał o społecznym przyzwoleniu na przemoc, umacniają w nim pewność siebie i poczucie bezkarności, zniewalając ofiarę przemocy i zmuszając ją do milczenia.
Pierwszym krokiem do przerwania przemocy jest przełamanie izolacji i milczenia. Pamiętaj, że masz prawo do szacunku i godnego traktowania. We własnym domu powinieneś i masz prawo czuć się bezpiecznie. Zawsze o tym pamiętaj.
Zespół Interdyscyplinarny Gminy Borne Sulinowo
Siedziba Zespołu Interdyscyplinarnego: Borne Sulinowo ul. Lipowa 6,
Punkt Konsultacyjny: Borne Sulinowo ul. Lipowa 6
Skład Zespołu Interdyscyplinarnego:
- Katarzyna Zygmunt – specjalista pracy socjalnej MGOPS
- Stefania Pykało – Prezes Zarządu Stowarzyszenia Trzeźwościowego Klub Abstynenta „Pierwszy Krok”, przedstawiciel organizacji pozarządowej
- Ryszard Ihnatów – Komendant Straży Miejskiej, przedstawiciel GKRPA
- Ludmiła Krzysztofiak – przedstawiciel pomocy społecznej, specjalista pracy socjalnej MGOPS
- Mariola Siniarska – przedstawiciel pomocy społecznej, Dyrektor MGOPS
- Joanna Mejer – pracownik socjalny MGOPS
- Katarzyna Kowalczyk – przedstawiciel oświaty, pedagog szkolny
- Adrianna Bastek – przedstawiciel oświaty, pedagog szkolny
- Ewa Sierpiejko-Oporska – przedstawiciel oświaty, pedagog szkolny
- Małgorzata Zyśko – przedstawiciel oświaty, pedagog szkolny
- Aneta Niewierowska – przedstawiciel służby zdrowia, pielęgniarka środowiskowa
- Roman Fons – przedstawiciel Sądu, kurator zawodowy wydziału karnego Sądu Rejonowego w Szczecinku
- Przemysław Pawłat – przedstawiciel Policji, dzielnicowy KP w Bornem Sulinowie
- Jarosław Flak – przedstawiciel Policji, dzielnicowy KP w Bornem Sulinowie
- Michał Węcław – przedstawiciel Policji, dzielnicowy KP w Bornem Sulinowie
- Józef Miosga – przedstawiciel Policji, dzielnicowy KP w Bornem Sulinowie
CZYM JEST PRZEMOC
Zgodnie z zapisami ustawy o przeciwdziałaniu przemocy domowej przemoc w rodzinie to:
„jednorazowe albo powtarzające się umyślne działanie lub zaniechanie naruszające prawa lub dobra osobiste osób wymienionych w pkt 1 ustawy, w szczególności narażające te osoby na niebezpieczeństwo utraty życia, zdrowia, naruszające ich godność, nietykalność cielesną, wolność, w tym seksualną, powodujące szkody na ich zdrowiu fizycznym lub psychicznym, a także wywołujące cierpienia i krzywdy moralne u osób dotkniętych przemocą”. Przemoc we współczesnym świecie jest zjawiskiem coraz bardziej widocznym i narastającym. Występuje we wszystkich klasach społecznych, niezależnie od poziomu wykształcenia czy sytuacji materialnej. Wielu sprawców stosujących przemoc robi to na trzeźwo, inni piją po to, aby bić. Rodzina jest najważniejszym środowiskiem w życiu człowieka. To w niej kształtuje się nasza osobowość, system wartości, poglądy na świat, styl życia. Niestety często dom rodzinny staje się miejscem cierpienia, poniżenia i zagrożenia zamiast być oazą bezpieczeństwa.
Definicja przemocy mówi, że jest to zamierzone i wykorzystujące przewagę sił działanie, skierowane przeciwko bliskiej osobie, które narusza jej prawa i dobra osobiste, powodując psychiczne lub fizyczne cierpienie. Przybiera ona różne formy: od przemocy fizycznej, przez przemoc seksualną i psychiczną, po przemoc ekonomiczną. Rzadko jest incydentem jednorazowym – zazwyczaj ma charakter długotrwały i cykliczny.
Przemoc doznawana ze strony najbliższej osoby jest doświadczeniem traumatycznym, okaleczającym psychikę. Następstwem przemocy w dzieciństwie mogą być zaburzenia osobowości, nerwice, psychozy, uzależnienia. Dzieci żyjące w skłóconych rodzinach, w których rodzice używają wobec siebie przemocy, mogą mieć problem z budową związku opartego na miłości i szacunku. Dla nich naturalne będą sytuacje znane z domu rodzinnego. Wiele osób doznających przemocy nie mówi o tym, bojąc się i wstydząc.
Sytuację osoby doznającej przemocy w rodzinie często porównuje się do sytuacji ofiar zamachów terrorystycznych. Analiza tego, co dzieje się z psychiką i z zachowaniem zakładników, jak niszczące może być dla człowieka nawet kilkugodzinne przebywanie w sytuacji bezpośredniego zagrożenia życia, pozwala zrozumieć irracjonalne zachowanie ofiar. Osoba doznająca przemocy domowej doświadcza takiego zagrożenia często latami a sprawcą nie jest ktoś obcy tylko ktoś najbliższy. Nie jest ona często w stanie dostrzec grożącego niebezpieczeństwa i spustoszeń w psychice, a tym samym wyzwolić się z koszmaru. Dlatego tak ważną rolę odgrywa świadek przemocy, gdyż często jego reakcja może uruchomić działania pomocowe i nie dopuścić do tragedii. Mitem jest pogląd, że wszystko co dzieje się w czterech ścianach jest wyłącznie prywatną sprawą rodziny. Każde podejrzenie wystąpienia przemocy należy zgłaszać – jest to nasz moralny i prawny obowiązek. Nie reagując bierzemy na siebie współodpowiedzialność za cierpienie drugiego człowieka a być może jego życie. Stopniowo wzrasta świadomość społeczna w tym zakresie, podejmowane są działania mające na celu łagodzenie skutków społecznych tego zjawiska.
Głównym aktem prawnym regulującym kwestie w zakresie przeciwdziałania przemocy domowej, zasad postępowania wobec osób dotkniętych przemocą oraz zasad postępowania wobec osób stosujących przemoc jest ustawa o przeciwdziałaniu przemocy domowej z 2005 r., która w ostatnim czasie doczekała się znaczącej nowelizacji. Nowela zmienia m.in. terminologię stosowaną w ustawie – pojęcie przemocy w rodzinie zostało zastąpione przemocą domową. Zmiana ta zapewnia właściwe spojrzenie na jednostkę doświadczającą przemocy, a nie rodzinę jako taką, w której przemoc występuje. Nowelizacja rozszerza również dotychczasowe formy przemocy domowej o dwie kolejne formy, tj. przemoc ekonomiczną i cyberprzemoc, a także zakres podmiotowego zastosowania ustawy. Krąg osób, na które będą oddziaływać jej zmienione przepisy został rozszerzony miedzy innymi: o byłego małżonka, byłego partnera lub inną osobę pozostającą obecnie lub w przeszłości w trwałej relacji uczuciowej lub fizycznej niezależnie od wspólnego zamieszkiwania i gospodarowania.
W Polsce przemoc jest przestępstwem ściganym przez prawo. Zgodnie z art. 207. § 1. Kodeksu Karnego: „Kto znęca się fizycznie lub psychicznie nad osobą najbliższą lub nad inną osobą pozostającą w stałym lub przemijającym stosunku zależności od sprawcy albo nad małoletnim lub osobą nieporadną ze względu na jej stan psychiczny lub fizyczny, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Jeżeli czyn określony w § 1 połączony jest ze stosowaniem szczególnego okrucieństwa, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. Jeżeli następstwem czynu określonego w § 1 lub 2 jest targnięcie się pokrzywdzonego na własne życie, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12”.
Jak rozpoznać przemoc domową?
Jeśli zdarza się, że ktoś bliski działając celowo i wykorzystując swoją przewagę:
- popycha, policzkuje, bije, szarpie, drapie,
- obrzuca Cię obelgami, wyzwiskami,
- mówi, że „jesteś nic nie wart”, zmusza do robienia rzeczy, które są dla Ciebie poniżające,
- powoduje Twoje ograniczenia kontaktów z rodziną, bliskimi, przyjaciółmi i znajomymi,
- utrudnia Ci dostęp do Twojej własności,
- w przypływie złości niszczy Twoją własność, wpędza Cię w poczucie winy,
- grozi, że zrobi Tobie i twoim bliskim krzywdę,
- uważa, że zasługujesz na takie traktowanie,
- uważa, że wszystkie powyższe rzeczy robi dla Twojego dobra,
- ogranicza lub pozbawia dostępu do środków finansowych lub możliwości podjęcia pracy albo uzyskania samodzielności finansowej,
- istotnie narusza twoją prywatność lub wzbudza poczucie zagrożenia, poniżenia lub udręczenia, w tym działając za pomocą środków komunikacji elektronicznej
można przypuszczać, że doznajesz przemocy ze strony tej osoby.
Procedura „Niebieskie Karty” obejmuje ogół czynności podejmowanych i realizowanych w związku z uzasadnionym podejrzeniem zaistnienia przemocy domowej. Podejmowanie interwencji w środowisku wobec rodziny dotkniętej przemocą domową odbywa się w oparciu o procedurę „Niebieskie Karty” i nie wymaga zgody osoby dotkniętej przemocą.
Akty prawne
Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy domowej